maandag 18 april 2011

Ruim 2 weken thuis

We zijn nu ruim 2 weken thuis en Rewat doet het fantastisch. Oké, oké, woensdagavond was niet ideaal. Sam ging met Rogier naar een concert van Jamiroquai en kon hem dus niet naar bed brengen (wat hij anders altijd doet). Ja, dat was nieuw en niet leuk. Maar goed, na een huilbui van een kwartier en 800x papa roepen, kreeg hij toch wel door dat papa er echt niet was en gaf hij zich over aan de slaap. Vrijdagavond, toen Sam ging tennissen, ging het al stukken beter. De huilbui was nu maar 5 minuten en hij heeft maar 80x papa geroepen ;-)
Ja, alles wat nieuw is, is elke x weer even een uitdaging. Ook voor papa en mama.

De eerste x straf geven hebben we nl ook al mogen ervaren. Want naast dat hij het lekkerste ventje van heel de wereld is, is hij ook een peuter van 4 die zijn grenzen aan het onderzoeken is. En dan is het voor ons allemaal een uitdaging om  hem duidelijk te maken waar die grenzen dan liggen en hoe daar voor te blijven. Eerst had Sam zijn vuurdoop en de dag erna ik. Jeetje, wat een adrenaline gaat er dan door je lijf heen zeg. Ik zat een uur later nog te shaken. Rewat en ik hadden het allang weer goed gemaakt en hij had nergens meer last van en was lekker aan het spelen en lachen. En mama was nog helemaal in shock ! Sjonge jonge, wat kan zo'n klein manneke het bloed onder je nagels vandaan halen en me dingen laten voelen en ervaren die ik in geen jaren heb gevoeld (gelukkig).
En ook dit hebben we weer overleefd en we zijn weer een ervaring rijker. Wat worden we toch ontzettend wijs zo met al die mooie leermomenten.

Zo gingen we zondag lekker fietsen. Rewat fietst elke dag hier de straat tig x heen en weer dus fietsen is geen probleem. We dachten; we fietsen naar het sluisje hier aan het einde van de dijk, is niet zover en leuk om bootjes te kijken. Nou helaas, die sluis hebben we niet gehaald ! Halverwege had meneer er geen zin meer in. Hij vond de schaapjes kijken wel erg leuk maar dan weer verder fietsen, nou ik dacht het ff niet !
Oké, het was ook best druk met fietsers en wandelaars op deze mooie zondagmiddag. En achteraf gezien is die dijk misschien ook wel heel eng en hoog om op te fietsen !? Toch heel anders dan de rustige en brede straat voor ons huis. Enfin, we zijn een uur onderweg geweest en niet verder gekomen dan 500 meter...........Hihihihihihi, achteraf moeten we dan ook wel erg om onszelf lachen hoor. En ik ben ook weer wat wijzer geworden over Sam; hij heeft heel veel kwaliteiten en "geduld" is er daar geen één van !!

Vandaag het inschrijfformulier voor de Julianaschool weggebracht. En Rewat deze keer bij mij achterop in het kinderzitje. Hij vond het helemaal leuk. En op school kwamen we gelijk de buurjongetjes Maurits en Olivier tegen. Dus ik denk dat school ook wel een succes zal worden. Voorlopig vinden we dat nog wat te vroeg nu. Eerst het Nederlands nog wat beter onder de knie krijgen.
Oh ja, vanmiddag kwam ik echt niet meer bij. Er kwamen 2 kindjes uit een andere straat van een jaar of 6 of 7 met een skelter door onze straat. Rewat was net lekker aan het fietsen en dacht; hé leuk, kinderen om mee te spelen (de rest zat allemaal op school). Het meisje begon van alles te vragen aan Rewat maar die gaf geen antwoord. Hoor ik dat meisje zeggen: "ben je doof ? Of praat je misschien Engels ? Kun je me wel verstaan?" Ik kwam niet meer bij !! Zij steeds harder met die skelter, wegwezen hier. En Rewat ook steeds harder op zijn fiets om ze bij te houden ! Hihihihihi, errug grappig.

Nou lieve mensen, ik hou jullie op de hoogte van onze avonturen. Het schrijven is voor mij ook een manier om dingen te verwerken en een plekje te geven en afgaande op alle positieve reacties, heb ik begrepen dat het ook leuk is om onze verhalen te lezen. Dus tot de volgende x...................!

Liefs,
Corola en haar mannen (zo kikke om dat te kunnen schrijven ;-)

hier nog wat leuke foto's van onze kanjer
Lekker kleien met mijn vriend Maurits.
Vingerverven doe ik lekker met mijn hele armen en handen.

Lachen, gieren, brullen met mijn andere vriend Olivier, in de aanhanger van de skelter.

Ik heb hetzelfde kwaal als mijn moeder; als er een camera voor me staat, ga ik gek doen...............


3 opmerkingen:

  1. Lieve Corola, Sam en Rewat, Wat fijn om weer eens iets van jullie te horen. Hoe belangrijk is vader Sam nu al he. 800 x om je vader roepen, alles went. Leuk dat Rewat een aantal leeftijd genootjes in de straat treft. Ben je doof of zo, wacht maar af dadelijk kletst hij je de oren van je hoofd. Hoe was de uitslag voor Corola in het Havenziekenhuis? Liefs tante Janny en oom Rob. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha mama,
    Of je ze 8 weken kent of al 8 jaar, geloof me dat bloed onder je nagels verhaal blijft af en toe de kop opsteken!!! Maar gelukkig lees ik ook hele mooie momenten van jullie. En die hebben toch altijd de overhand.

    Big hug, Annetta

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Corola,

    Leuk om te lezen hoe het je vergaat als mama. Niet alleen Rewat veel nieuwe indrukken en ervaringen maar jullie ook. Mooi te lezen dat je alle moedergevoelens ervaart (ook die minder leuke).

    liefs
    ellen

    BeantwoordenVerwijderen