De 8e dag, we zijn nu een week samen !

Gisterenavond duurde het in slaap vallen toch iets langer dan gedacht. Wij dachten slim te zijn en hebben het lachkussen opgeborgen. Dit gebruikt hij nl om zichzelf en ons wakker te houden. Het is een klein kussentje waar een schaterlach uitkomt als je er op drukt. Hartstikke leuk natuurlijk maar na 10x dicht tegen je oor te hebben gehad kun je echt gelijk door naar Schoonenberg voor een hoortoestel. Dus die hadden we opgeborgen. Zolang hij iets niet ziet weet hij ook niet meer dat het bestaat. Maar gisteren in het winkelcentrum hebben we nog wat speelgoed voor hem gekocht. Hij bouwt graag dus we hebben een soort van duplo gekocht, maar dan de thaise versie. Hij was lekker met die blokken aan het bouwen op het grote bed en normaal valt hij dan vrij snel in slaap. Maar ja, als het 100 blokjes zijn, dan is meneer wel even bezig. Oke, weer een leer voor vanavond, iets minder blokjes op bed leggen ;-)

Vanmorgen naar de dierentuin in Bangkok geweest. Dat was een groot succes. De dieren kun je van heel dichtbij zien en het is mooi aangelegd met veel groen. Rewat vond vooral het rijden met de buggie weer fantastisch. Bij een souvenir winkeltje dacht ik: even kijken of hij misschien een knuffel wil. Het olifantje wat we hadden opgestuurd ligt nog bij de  pleegouders. En voor het slapen is dat misschien wel handig. Maar Rewat heeft alle dieren in zijn handen gehad en ook allemaal weer heel netjes teruggezet. En toen we weg wilden gaan ging hij gelijk mee ………..?! Oke, dus geen behoefte aan een knuffel. Ook goed. Hij speelt toch liever met autootjes en treinen enzo.

We zijn nu een week een gezinnetje met z’n 3en en het lijkt erop dat het steeds iets beter gaat. Hij heeft wel een eigen willetje en als hij zijn zin niet krijgt word hij nog wel boos, maar niet meer zo heel fel met slaan en knijpen dan in het begin.

We hebben van de week ook een nieuwe tactiek bedacht (of eigenlijk gezien bij Ying, de moeder van Tulip). Als Tulip haar moeder slaat, doet Ying net of ze pijn heeft en gaat huilen. Dan stopt Tulip en gaat haar moeder troosten. Hé dacht ik toen, dat ga ik ook eens proberen. En ja hoor, het werkt ! Zo leren we allemaal elke dag een beetje bij.

Vandaag voorlopig de laatste dag bij de familie Pramote. Morgen brengt meneer Pramote ons naar Hua Hin en blijven we daar een weekje lekker aan het strand. Ik ben heel benieuwd hoe hij dat vindt. Hij is echt gek op water en bij het hotel hebben ze 3 zwembaden dus dat moet helemaal goed komen. Alleen het internetten zal daar iets lastiger worden denk ik, wat waarschijnlijk hebben we geen Wifi op de kamer. Maar goed, we zullen zien.

Ik zal ook nog wat foto’s plaatsen en kijken of het nu lukt om een filmpje te plaatsen. De filmpjes van de videocamera willen er niet op, maar misschien het filmpje wat ik met het fototoestel heb gemaakt wel.

Sawadee, tot gauw, xxx